بررسی تأثیر رابطه خود واقعی و خود پنداری بر انگیزه تحصیلی دانش آموزان دختر پایه اول دبیرستان شهرستان قدس در سال تحصیلی 91-90

موضوع این پژوهش بررسی تأثیررابطه خود واقعی وخود پنداری بر انگیزه تحصیلی دانش آموزان دختر پایه اول دبیرستان شهرستان قدس در سال تحصیلی 91- 90 است . مطالعه تأثیررابطه خود پنداری دانش آموزان بر خود واقعی وانگیزه تحصیلی آنها از اهداف این تحقیق است . به همین دلیل فرضیه های زیر در این پژوهش مورد توجه قرار گرفته اند . 1)خود واقعی بر انگیزه تحصیلی تأثیر دارد . 2)خود پنداری بر انگیزه تحصیلی تأثیر دارد . 3)خود واقعی وخود پنداری بر انگیزه تحصیلی تأثیر دارد . روش تحقیق از نوع توصیفی واستنباطی است . جامعه آماری در این تحقیق کلیه دانش آموزان دختر پایه اول دبیرستان شهرستان قدس در سال تحصیلی 91- 90 می باشد که تعداد آنها 1264 نفر است وتعداد مدارس 9 دبیرستان بوده است وبا استفاده از جدول مورگان 200 نفر ( از هر مدرسه 50 نفر ) دانش آموز از 4 دبیرستان به صورت تصادفی انتخاب شدند . ابزار تحقیق شامل 3 پرسشنامه خود واقعی ، خود پنداری ، انگیزه تحصیلی است که هر کدام شامل 15 سوال 5 گزینه ای است که استفاده گردید که نمره نهایی فرد در هر آزمون مورد بررسی قرار گرفت . هر سوال دارای 5 سطح از 5 امتیاز ، 4 امتیاز ، 3 امتیاز ، 2 امتیاز و1 امتیاز نمره گذاری می شود . برای سنجیدن اعتبار تست ها علاوءبر اینکه اعتبار آنها قبلا توسط محققین سنجیده شده بود با اجرای آزمون بر روی 30 نفر دانش آموز و از طریق فرمول آلفای کرونباخ اعتبار تست بالای 70 درصد بدست آمده است . روایی تست ها نیز توسط محققین دیگر واستفاده از نظرات استادان راهنما ومشاور سنجیده شد. در فصل 4 به کمک نرم افزار اس پی اس اس وبرای بدست آوردن ارتباط بین متغیرها ی پژوهش از روش ضریب همبستگی پیرسون و برای پاسخگویی به اهداف پژوهش از آزمون کای اسکوإر استفاده گردید . بعد از تجزیه وتحلیل داده ها نتایج حاصل از آزمون فرضیه های این پژوهش به شرح زیر است : 1- بین خود واقعی دانش آموزان با انگیزه تحصیلی رابطه وجود دارد . 2- بین خود پنداری دانش آموزان با انگیزه تحصیلی رابطه وجود دارد . 3- بین خود واقعی وخود پنداری وانگیزه تحصیلی دانش آموزان رابطه وجود دارد . بنابر این در بررسی رابطه خود واقعی وخود پنداری بر انگیزه تحصیلی رابطه مثبت ومعنی داری وجود دارد .